Πρόκειται για ένα βιβλίο που αναφέρεται στην αρχιτεκτονική ως φιλοσοφία και όχι με την στενή της έννοια, η οποία κατά κανόνα επικεντρώνεται στην τεχνολογία. Ο κύριος τίτλος επομένως, «Ορθολογική Αρχιτεκτονική», δεν αναφέρεται σε άλλο ένα είδος αρχιτεκτονικής, αλλά στην έννοια που πρέπει να έχει αυτή στα ανθρώπινα δρώμενα, σήμερα, στη μεταβιομηχανική εποχή. Δίνεται ιδιαίτερο βάρος στον πλούτο της αρχιτεκτονικής , καθώς θεωρείται ότι η αφετηρία της ήταν πριν και από την εμφάνιση του ανθρώπου, με την αιώνια παρουσία της στη φύση εμπνέοντάς τον να δημιουργήσει τη δική του αρχιτεκτονική στα έργα του. Άρα πρόκειται για μια διαφορετική προσέγγιση της αρχιτεκτονικής με αφετηρία στο παρελθόν και το βλέμμα στο μέλλον. Η διαφορά έγκειται στη θεώρηση ότι η αρχιτεκτονική υπάρχει παντού, όχι μόνο στις ανθρώπινες δραστηριότητες αλλά και στη φύση.