Αυτές οι ιστορίες των θέλξεων παρουσιάζονται εδώ σχεδόν ως ανεκδοτολογικές, κι αυτό επειδή το αντικείμενό τους έχει πολλαπλώς συζητηθεί από την επιστήμη της αρχαιολογίας. Αν δοκιμάζουν κάτι καινούργιο, αυτό είναι μάλλον ο τρόπος που αγγίζουν τα θέματά τους: με αισθαντικότητα.

Οι αφηγήσεις δεν ακολουθούν αυστηρή δομή, δεν περιλαμβάνουν υποσημειώσεις ούτε βιβλιογραφικό φορτίο. Όταν απαιτείται παραπομπή του αναγνώστη στην ακαδημαϊκή εργογραφία, αυτό επιτυγχάνεται με αίσθηση οικονομίας. Απώτερος στόχος των ιστοριών είναι να αναδυθεί η θέλξη που ασκούν αυτά τα αρχαία κείμενα, η μαγεία τους ως συστατικό της δικής μας καθημερινής εμπειρίας στη σάρκα και το αίμα.