Η μεγαλοφυϊα του ποιητή στον "Έμπορο της Βενετίας" πήρε αυτό το στοιχείο του μύθου με το ομόλογο και τη λίτρα ανθρωπινό κρέας, το δραματοποίησε και το 'φερε στο φώς της σκηνής, αντιμέτωπος ενωπίω τον νόμο της πολιτείας - πολιτείας εμπόρων - με το δίκαιον του τοκογλύφου.