Πώς ο Ψυχρός Πόλεμος ως ιστορικο-πολιτικό πλαίσιο αντανακλάστηκε στα χορευτικά σώματα, δίνοντάς τους σημασίες, και πώς η πρόσληψη των χορευτικών παραστάσεων του Φεστιβάλ Αθηνών συνομίλησε ή αντιστάθηκε στις ψυχροπολεμικές συνθήκες; Τι είδους ιδέες σχετικά με το αμερικανικό και το σοβιετικό μπαλέτο πραγματεύονται τα σώματα που χορεύουν, το ρεπερτόριο που παρουσιάζουν και τα θεωρητικά κείμενα που γράφονται για τον χορό; Τι μπορεί να προσφέρει η μελέτη των παραστάσεων χορού στο Φεστιβάλ Αθηνών στην ευρύτερη μελέτη της εποχής του Ψυχρού Πολέμου; Η συγκεκριμένη έκδοση αναφέρεται στον προγραμματισμό του χορού στο Φεστιβάλ Αθηνών από το 1955 μέχρι το 1966. Στόχος της είναι να διερευνήσει διαστάσεις της πολιτιστικής πολιτικής, της φιλοσοφίας του Φεστιβάλ Αθηνών και των ίδιων των παραστάσεων σε σχέση με το ιστορικό πλαίσιο των αντιμαχόμενων ιδεολογιών της Δύσης και της Ανατολής και τη διαμόρφωση ιδεών για τον χορό στην Ελλάδα. Η σκηνή του Ηρωδείου έγινε ένας τόπος συνάντησης των μεγαλύτερων και λαμπρότερων συγκροτημάτων και χορευτών/-τριών από τους δύο «κόσμους»:American Ballet Theatre, New York City Ballet, Kirov, Margot Fonteyn, Rudolf Nureyev,μεταξύ άλλων. Η μελέτη αυτή αναλύει για πρώτη φορά τις παραστάσεις που παρήγαγαν κριτικό λόγο αναφορικά με το μπαλέτο, τους δύο «κόσμους» και τους καλλιτέχνες του χορού στο ελληνικό πλαίσιο. Πρόκειται για ένα περίπλοκο και αλληλοεξαρτώμενο πλέγμα σχέσεων, το οποίο γίνεται αντικείμενο εξέτασης και ανάλυσης, και διαρθρώνεται στα επιμέρους κεφάλαια του παρόντος βιβλίου.