Τα ακρυλικά χρώματα επινοήθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα αλλά δεν τέθηκαν στην αγορά παρά μόνο το 1930 και τότε για βιομηχανική χρήση και όχι καλλιτεχνική. Μετά την εξέλιξη της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας η οποία ανάπτυξε νέες τεχνοτροπίες και ζωγραφικά μέσα, προς το 1940 η τάση του πειραματισμού οδήγησε μερικούς καλλιτέχνες της Β.Αμερικής να χρησιμοποιούν ακρυλικά χρώματα στα έργα τους. Με αυτόν τον τρόπο τα βιομηχανικά χρώματα ενσωματώθηκαν στη σύγχρονη τέχνη παρέχοντας το πεδίο ανακάλυψης αμέτρητων τεχνικών δυνατοτήτων που ανταγωνίστηκαν αλλά τα γνωστά μέσα σε εμφανή πλεονεκτήματα στο στέγνωμα και στη σταθερότητα του χρώματος.