Ο Gregor Maurach επεξεργάζεται σε συνεπτυγμένη μορφή, μέσα από τα έργα των βασικών εκπροσώπων της, μια ιστορία της αρχαίας ελληνικής και ρωμαϊκής Κωμωδίας. Ο Αριστοφάνης γράφει τα έργα του από προβληματισμό για την πατρίδα του, την Αθήνα, τη λανθασμένη πολιτική της και τους διεφθαρμένους ηγέτες της. Έτσι, στις σκηνές του υπερτερεί τελικά η θλίψη παρά το κέφι. Οι κωμωδίες του Μενάνδρου, με το γέλιο και το κλάμα, αποτελούν καθρέφτη της καθημερινής ζωής. Αλλά και από τον Πλαύτο ως τον Τερέντιο διαγράφεται μια ευθεία οδός – από την καρικατούρα στον αληθινό άνθρωπο, από την ουτοπική φάρσα στην αληθοφανή κωμωδία ηθών. Βιβλίο κατατοπιστικό, αλλά όχι κουραστικό, αναλυτικό αλλά και κατανοητό τόσο από τον φοιτητή και τον ερευνητή όσο και από τον θεατρόφιλο αναγνώστη. Η ελληνική έκδοση είναι αναθεωρημένη από τον ίδιο τον συγγραφέα εκδοχή της γερμανικής έκδοσης.