Το βιβλίο του Γερμανού στοχαστή Λουδοβίκου Φόιερμπαχ (Ludwig Feuerbach) "Η ουσία του χριστιανισμού" (1η έκδ. 1841· 2η αναθ. έκδ. 1843) αποτελεί ένα από τα κλασικά κριτικά έργα του 19ου αιώνα, όχι μόνο για τη μαρξιστική παράδοση αλλά για τη συνολική γραμματολογία της περιόδου. Με τη διαπίστωση, που ελέγχεται διεξοδικά σε όλο το εύρος του βιβλίου, ότι "το μυστικό της θεολογίας είναι η ανθρωπολογία" ο Φόιερμπαχ συντελεί σε μια τομή, αρχικά στο πεδίο της θεολογίας και ακολούθως στο πεδίο της κοινωνικής αλλά και της αισθητικής θεωρίας. Οι επιδράσεις της ανθρωπολογικής κριτικής του στη θρησκεία έχουν προ πολλού καταστεί σαφείς τόσο στη μαρξική και μαρξιστική γραμματολογία όσο και σε άλλες φιλοσοφικές αντιλήψεις, όπως ο ρωσικός ριζοσπαστισμός του 19ου αιώνα και η κριτική φιλοσοφία του Φρειδερίκου Νίτσε.

 

Η νέα μετάφραση αυτού του κλασικού έργου από τον Θανάση Γκιούρα, έχει γίνει από την τρίτη έκδοση του 1849, περιλαμβάνοντας υποδείξεις για τις διαφορές μεταξύ πρώτης και δεύτερης έκδοσης καθώς και διεξοδικές πραγματολογικές σημειώσεις για τον σύγχρονο αναγνώστη.

 

Στη νέα αυτή έκδοση περιλαμβάνεται επίσης -για πρώτη φορά στην Ελλάδα- το συνοπτικό κείμενο του Φόιερμπαχ "Για την κριτική του συγγράμματος Η ουσία του χριστιανισμού" (1842) με το οποίο απαντά σε κριτικές του βιβλίου του και διασαφηνίζει τη θέση του. Επίσης στο βιβλίο περιέχεται το κλασικό έργο του Feuerbach "Η ουσία της Θρησκείας", που εκδόθηκε το 1846.

 

Το Επίμετρο του μεταφραστή αναπτύσσει το ιστορικό περιβάλλον του κειμένου και χαρτογραφεί τις μακρόπνοες επιδράσεις του.