Πέρα από μια απλή τέχνη για την μετατροπή των αγενών μετάλλων σε χρυσάφι η αλχημεία είναι κυρίως ένα σύστημα κοσμικού συμβολισμού, που μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα σαν μέσο για την επίτευξη της εναρμόνισης με το σύμπαν και της εκδήλωσης της πνευματικής φύσης του ανθρώπου. Ο αλχημιστής μαθαίνει πώς να δημιουργεί μέσα στο ερμητικά σφραγισμένο δοχείο της ανθρώπινης συνείδησης ένα αντίγραφο του σύμπαντος, όπου οι αντίθετες και οι συμπληρωματικές δυνάμεις -συμβολιζόμενες από το αρσενικό και το θηλυκό ,το θείο και τον υδράργυρο, την γή και τον αέρα, το πύρ και το ύδωρ- επιτυγχάνουν την τέλεια ένωση, σύμβολο της οποίας είναι ο χρυσός. Ο συγγραφέας του έργου, Μιχαήλ Σεντιβόγκιους, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους αλχημιστές της εποχής του. Γεννήθηκε στη Μοραβία το 1566 και πέθανε το 1646. Τα έργα του θεωρούνται από τα σημαντικότερα κείμενα της αλχημείας, καθώς αναφέρονται στις βασικότερες αρχές του «μεγάλου έργου». Μέσα από αυτά ο αναγνώστης κατανοεί πως υπήρχε όντως κάποιο πνευματικό μυστικό στην τέχνη της αλχημείας και πως ο καθένας θα πρέπει με τις δικές του προσπάθειες να αναζητήσει και να βρει τη «Λίθο».