Στο νέο του βιβλίο ο Θανάσης Βέμπος προσεγγίζει τον πανάρχαιο, οικουμενικό και βαθιά ριζωμένο στο ανθρώπινο συλλογικό υποσυνείδητο, θρύλο του λυκάνθρωπου. Η προέλευσή του είναι χαμένη στις ομίχλες της αρχέγονης μυθολογίας, αλλά οι παραλλαγές του συναντώνται σε κάθε κουλτούρα, σε κάθε πολιτισμό, σε κάθε ιστορική περίοδο. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ο θρύλος και η παράδοση της μεταμόρφωσης του ανθρώπου σε ζώο είναι ένα πολύ γενικότερο μοτίβο σε πολλούς χώρους πραγματικότητας ? μεταξύ άλλων, στη λαογραφία, στην εθνολογία, στον αποκρυφισμό και στην έρευνα του αγνώστου.
Είναι λοιπόν ο λυκάνθρωπος αποκύημα των μεσαιωνικών δεισιδαιμονικών τρόμων ή κάτι πιο απτό; Υπάρχουν λυκάνθρωποι στην Ελλάδα; Τι σχέση έχουν με τους καλικάντζαρους, τους Κένταυρους, τη ζωομορφία, τον τοτεμισμό; Πώς συνδέονται με τους θρυλικούς λυκάνθρωπους τα διαβόητα «μαύρα δαιμονικά σκυλιά» των παραδόσεων και οι σύγχρονες μαρτυρίες; Πώς ερμηνεύεται ο περίφημος θρύλος του Θηρίο του Ζεβωντάν που ενέπνευσε δεκάδες βιβλία και την πρόσφατη ταινία Η Αδελφότητα των Λύκων; Τί γνωρίζουμε για το κύμα εμφάνισης λυκανθρώπων που ενέσκηψε σχετικά πρόσφατα στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ; Πού κολλάνε τα περίφημα Οριακά Φαινόμενα σε όλα αυτά;?