"Δεν είναι μαρτύριο για έναν άνθρωπο που πλέει σε μια θάλασσα συναισθημάτων, που αποπνέει τρυφερότητα και που έχει ανάγκη να βρει μια ψυχή για αιώνιο καταφύγιο, να συγκρίνει, να μελετά, να εφευρίσκει, να ψάχνει ασταμάτητα στα απέραντα πεδία της σκέψης, όταν το μόνο που αγαπά είναι ν' αγαπάει;"
Δουλεύοντας μανιωδώς επί τριάντα χρόνια και καταπονημένος από τις οικονομικές στενοχώριες, ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ (1779-1850) γράφει ένα μοναδικό μυθιστορηματικό "μνημείο", δίνοντας ζωή σε δεκάδες πρόσωπα που έχουν πλέον γίνει μύθοι -Η Ευγενία Γκραντέ, ο Μπαρμπα-Γκοριό, ο Συνταγματάρχης Σαμπέρ, ο Ραστινιάκ, η εξαδέλφη Μπέττα κ.ά.- ενώ ταυτόχρονα ονειρεύεται τον έρωτα της ζωής του, μια πολωνέζα αριστοκράτισσα που θα την παντρευτεί μόλις την παραμονή του θανάτου του. Μπαλζάκ, ή το πεπρωμένο ενός σπινθηροβόλου πνεύματος.