Το Μηδέν και το Άπειρο (1940) υπήρξε από την πρώτη στιγμή τεράστια εκδοτική και εμπορική επιτυχία. Μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και, επάξια, κατέκτησε θέση ανάμεσα στα κορυφαία «μυθιστορήματα ιδεών» του 20ού αιώνα. Με εντυπωσιακή οξυδέρκεια, αλλά και με τη ματιά και τη γνώση του ανθρώπου που γνωρίζει «από μέσα» τις πρακτικές του κομμουνιστικού κινήματος, ο Καίσλερ προσεγγίζει εδώ, εμμέσως πλην σαφώς, το ακανθώδες ζήτημα των περιβόητων Δικών της Μόσχας, στις οποίες ο Στάλιν και το καθεστώς του εξόντωσαν –μεταξύ άλλων– και όλη την «παλιά φρουρά» των Μπολσεβίκων.

Μέσω του ήρωά του, του Ρουμπάσοφ, μέλους της ιστορικής ηγεσίας του Κόμματος, αλλά και μέσω των παράπλευρων ιστοριών και των άλλων χαρακτήρων του μυθιστορήματος, ο Καίσλερ φωτίζει τους μηχανισμούς και τις ψυχολογικές διεργασίες που ωθούσαν τους κατηγορουμένους σε αυτές τις «δίκες» να ομολογούν εγκλήματα που… ποτέ δεν διέπραξαν.