O λόγος που η αρχή της ζωής μου, αι ειδικότερα από την εφηβεία μέχρι τα 30 μου χρόνια, υπήρξε τόσο συναρπαστική, ήταν το ότι βασίσστηκε σε ένα απολύτως παραπλανητικό λάθος. Το λάθος αυτό με ταξλιδεψε, γεωγραφικά και πνευματικά, σε μέρη, σκέψεις και ιδέες που δεν είχα φανταστεί ότι θα πήγαινα. Μετατρέποντας το ταλέντο μου σε επάγγελμα και επιστήμη κι έπειτα την επιστήμη μου σε ζωή, έπλασα εν αγνοία μου το εαυτό μου, έπλασα έναν άνθρωπο. Όποτε γυρνάω λοιπόν πίσω, βλέπω ότι, αν και οι λόγοι που βρίσκονται εδώ, μέσα σε αυτό το βιβλίο, ήταν ευγενείς με έναν δικό τους τρόπο, ο Στόχος όμως ήταν λάθος, και, πρόλα αυτά, εκείνη η περίοδος της ζωής μου ήταν -με τον υπέροχο τρόπο που τα φέρνει η ζωή- η πιο σωστή.