Μια τετραμελής ομάδα –μια ψυχολόγος, μια βιολόγος, μια ανθρωπολόγος και μια χωρομέτρης– στέλνεται να εξερευνήσει την αποκλεισμένη, μυστηριώδη Περιοχή Χ (είναι η δωδέκατη αποστολή που αναλαμβάνει τούτη την εξερεύνηση). Εκεί, μες στην παρθένα ερημιά, όπου δεν απομένουν παρά μόνο τα χαλάσματα ενός εγκαταλειμμένου χωριού, τα τέσσερα μέλη βρίσκουν έναν μυστηριώδη πύργο βυθισμένο στη γη, που στους τοίχους του ξετυλίγεται μια παράξενη γραφή φτιαγμένη από μύκητες, και στην άλλη άκρη της Περιοχής Χ ένα φάρο με ίχνη, μέσα, ενός τρομερού μακελειού.

Πατώντας στέρεα στη λογοτεχνία του Χ. Φ. Λάβκραφτ και του Τζ. Γκ. Μπάλαρντ, μα και στο Σολάρις, ίσως, του Στάνισλαβ Λεμ, και στην αίσθηση που δίνει μια ταινία όπως το Στάλκερ του Αντρέι Ταρκόφσκι, ο Τζεφ Βάντερμιερ στον Αφανισμό (βραβευμένο με το Βραβείο Nebula το 2014), το πρώτο μυθιστόρημα της Τριλογίας της Νότιας Ζώνης, πλάθει μια εφιαλτική και συνάμα μαγευτική μα εντελώς μοναδική ιστορία επιστημονικής φαντασίας, ένα από εκείνα τα σπάνια βιβλία που εντέλει, και παρά τις όποιες ομοιότητες και αναφορές, στέκουν μόνα τους, δίχως στην πραγματικότητα να έχουν όμοιό τους.