Την δεκαετία του 1980, από την αρχή-αρχή της μέχρι λίγο μετά την μέση της, είχα τετράδια, κάτι σαν συγγραφικά ημερολόγια. Εκεί σημείωνα κάθε μέρα σχεδόν σκέψεις, κειμενάκια, ποιήματα, στίχους τραγουδιών. Από εκείνα προέκυψε και αυτή η συλλογή, οι “Οθόνες”. Εκδόθηκε για πρώτη φορά τότε, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '80. Ήταν μία εκδοτική περιπέτεια για την ίδια την συλλογή, καθόλου πρωτότυπη για τα εκδοτικά – ποιητικά δεδομένα, και μία συναισθηματική περιπέτεια για μένα, καθόλου πρωτότυπη επίσης για κάποιον νέο που με αγωνία περιμένει να εκδώσει ποιήματά του.

Από εκείνη την έκδοση εγώ έχω κρατήσει ένα αντίτυπο, κάποιοι φίλοι έχουν επίσης κάποια. Σήμερα, με την ευκαιρία της δημιουργίας των «μικρών ΕΚΔΟΣΕΩΝ», επανεκδίδονται και οι Οθόνες, αφενός για να θυμηθώ κι εγώ τα παλιά, αφετέρου για να αποτελέσουν έναν εκδοτικό πιλότο, μαζί με τα πρώτα έργα που φίλοι συγγραφείς θα μας εμπιστευτούν, για την παρουσία μας στον εκδοτικό χώρο.

Το εξώφυλλο είναι ένα σχόλιο της Δήμητρας Κουλούρη στο τελευταίο έργο του Vincent van Gogh.