Ένα μουσικό έργο για λυρικούς σολίστες, χορωδία και συμφωνική ορχήστρα, με ήρωες τρεις νεαρούς μπήτνικ της αρχαίας Ρώμης!

Μουσική ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Κείμενο ΠΕΤΡΩΝΙΟΣ (αποσπάσματα)
ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ
Μουσική διεύθυνση ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΡΥΤΙΝΟΣ
ΜΙΚΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Διδασκαλία - διεύθυνση ΜΙΧΑΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Ερμηνεύουν οι: ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΝΑ ΣΤΥΛΙΑΝΑΚΗ

Από ζωντανή ηχογράφηση,  23 και 24 Οκτωβρίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Στο πλαίσιο αναζήτησης της προώθησης πρωτογενούς δημιουργίας και ρεπερτορίου, που αποτελούν προτάγματα του Ελληνικού Σχεδίου, ο συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου, βασιζόμενος στο κείμενο του Petronius “Satyricon”, συνθέτει ένα μεγάλης κλίμακας έργο ιδιαίτερου χαρακτήρα, για αφηγητή, σολίστες, χορωδία και ορχήστρα.

Το κείμενο χαρακτηρίστηκε ως η πρώτη ρωμαϊκή νουβέλα, χωρίς όμως αυτός ο χαρακτηρισμός να ανταποκρίνεται στη μετεξελιγμένη σημερινή λογοτεχνική μορφή. Συνθέτει, δε, για πρώτη φορά το πεζό κείμενο, τη διαλογική πρόζα και την ποίηση. Ο κύριος χαρακτήρας και αφηγητής της ιστορίας είναι ο Eγκόλπιος, πρώην μονομάχος της πρώιμης Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η γλαφυρή και κωμική αφήγηση της αλήτικης ζωής του, παρέα με τον σύντροφό του Άσκυλτο, τον παρουσιάζει σε διάφορες εξωφρενικές περιπέτειες, ζωντανεύοντας μέρος της καθημερινής ζωής όλων των κοινωνικών τάξεων της εποχής, αλλά και της αντίληψης για τη ζωή και την ίδια την ιστορία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Έργο χαριτωμένο αλλά και βαθιά φιλοσοφημένο, πολιτικά, κοινωνικά και ιστορικά, αποτελεί την κριτική επιτομή και υποθήκη στη διαφθορά, την παρακμή και την αναπόφευκτη πτώση κάθε ιμπεριαλιστικής υπερκαταναλωτικής κοινωνίας.

Ο συνθέτης επέλεξε μέρη του έργου που περικλείουν την ουσία του. Παρουσιάζει μια concertante μορφή ενός έργου που οδηγείται σαφώς στην όπερα. Το έργο του Πετρώνιου υπάρχει σε πολλές μεταφράσεις από τα λατινικά, επηρέασε και προκάλεσε το ενδιαφέρον πολλών καλλιτεχνών από διαφορετικούς χώρους της τέχνης και οδήγησε στη δημιουργία  έργων από άλλα είδη τέχνης όπως ο κινηματογράφος, με το Σατυρικόν του Fellini. 

Από το Ελληνικό Σχέδιο για τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση