Ο Λάμπης Χάρης, ο μικρός ήρωας του μυθιστορήματος ορφάνεψε από 8 χρονών. Ο πατέρας του σκοτώθηκε στη κατοχή. Η θάλασσα κατάπιε τη μητέρα του. Δεν είχε κανέναν αποκούμπι. Ούτε στέγη να ξαπλώσει. Κοιμόταν στα γιαπιά. είχε όμως απαντοχή και μια πρωτόγνωρη ανθρωπιά και θέληση να ζήσει. Πάλευε ολομόναχο παιδί με όλες της αντιξοότητες της ζωής. Ταλαιπωρήθηκε, γόγγυσε, μόχθησε, αλλά νίκησε. Ατσαλώθηκε στο καμίνι της δουλείας. Γνώρισε φίλους και εχθρούς, τα κοσμικά και τα απόκοσμα, τη μούχλα σε υπόγεια, τη βρώμια σε καταγώγια, την αγροτική ζωή, την ομορφιά της φύσης...θέριεψαν μέσα του τα υψηλά ιδανικά ΕΙΡΗΝΗ-ΠΡΟΟΔΟΣ.