Η Άρια ντα κάπο, σαν την ομώνυμη φόρμα του μπαρόκ, εκτυλίσσεται σε τρία μέρη. Αρχίζει μ' ένα πολυεθνικό πλήθος φοιτητών σε κάποιο κονσερβατουάρ του εξωτερικού, συνεχίζει ισορροπώντας μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας και καταλήγει στο παρελθόν. Ενιδάμεσα, ο χρόνος που περνά, οι άνθρωποι που συναντιούνται και χάνονται ή δε μπορούν πια να συναντηθούν: συνθέτες του 18ου αιώνα και ποπ τραγουδίστριες του '60 δίπλα στους σύγχρονους ήρωες, πριμαντόνες που κάποτε μεσουρανούσαν, ενώ σήμερα δεν είναι πια παρά ένα μικρό λήμμα στα εξειδικευμένα λεξικά· όμως, πέρα και πάνω απ' όλα αυτά, η μουσική, η καλύτερη πλευρά όλων τους, ο πιο καταστροφικός τους έρωτας.