Οι άνθρωποι του τόπου μας ίδρωσαν δουλεύοντας τη φτωχή του γη. Γέλασαν, τραγούδησαν, χόρεψαν, έκλαψαν. Με άλλα λόγια, έγραψαν και έζησαν τη δική τους ιστορία. Όμως η ζωή που τρέχει με άλματα προς τα μπρός, καταβροχθίζοντας το παρελθόν, αλλοιώνει πρώτα και αφανίζει στη συνέχεια αυτή τη ζωή.
Όταν χάνεται η γιαγιά που έθρεψε τα εγγονάκια της καθώς τα ταξίδευε σε μακρινές χώρες με τα παραμύθια και τις ιστορίες της· όταν χάνεται η χωριατοπούλα που ύφαινε στον αργαλειό, μαζί με τα υφαντά της, τους καημούς και τα όνειρά της, η ζωή αυτή πεθαίνει. Έτσι αντιλήψεις, συνήθειες, ήθη, στάσεις ζωής και γενικά κάθε στοιχείο του λαϊκού μας πολιτισμού τείνουν να εξαφανιστούν από τη ζωή μας.
Για να μη χαθεί από τη θύμηση των παλιότερων και για να γνωρίσουν οι νεότεροι το λαϊκό μας πολιτισμό, το βιβλίο αυτό καταγράφει τις διάφορες όψεις της ζωής του τόπου μας που φτάνει συμβατικά μέχρι το 1960.