Η ταυτότητα των αντιθέτων (θα ήταν πιο σωστό, να λέγαμε η "ενότητά" τους -αν και η διαφορά ανάμεσα στους όρους ταυτότητα και ενότητα δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική εδώ. Με μια ορισμένη έννοια, και οι δύο είναι σωστοί) είναι η αναγνώριση (ανακάλυψη) των αντιφατικών, αλληλοαποκλειόμενων, αντίθετων τάσεων σε όλα τα φαινόμενα και προτσές της φύσης (συμπεριλαμβανομένων της σκέψης και της κοινωνίας). Ο όρος για τη γνώση όλων των προτσές του κόσμου στην "αυτοκίνησή" τους, στην αυθόρμητη ανάπτυξή τους, στην πραγματική ζωή τους, είναι η γνώση τους ως ενότητα αντιθέτων".
Έτσι όρισε ο Λένιν τη μέθοδο της διαλεκτικής λογικής στις φιλοσοφικές μελέτες του, το 1915. Μια μέθοδος που από τότε έχει γίνει ο αναντικατάστατος οδηγός στην πάλη της παγκόσμιας εργατικής τάξης για ανατροπή και κατάληψη της κρατικής εξουσίας και ταυτόχρονα ο κύριος στόχος όλων των εχθρών του μαρξισμού: της "παγκοσμιοποιημένης" ιμπεριαλιστικής μπουρζουαζίας και των συνηγόρων της στο στρατόπεδο του αναθεωρητισμού και του ρεβιζιονισμού - σε κάθε χώρα και διεθνώς. Με το βιβλίο του αυτό ο Τζέρι Χίλι υπερασπίζεται και αναπτύσσει παραπέρα την επαναστατική αυτή μέθοδο του Λένιν, στην πάλη για την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας επαναστατικής ηγεσίας.