«Τι πρέπει να κάνουμε;»
«Να τα βρούμε τα μάγια. Οπωσδήποτε πρέπει να τα βρούμε. Βλέπω πως είναι πολύ κοντά σου θαμμένα. Μέσα στο σπίτι σου, ή κοντά στο σπίτι σου. Κι αφού τα βρούμε, να κάνουμε ένα ασπίδωμα».
«Τι είν' αυτό;»
«Προστασία. Ασπίδα, για να μη σε ξαναπιάσει τίποτα. Όταν είσαι ασπιδωμένη, κανένας δεν μπορεί να σου ξανακάνει μάγια. Δε σε πιάνουν. Μόνο που πρέπει να 'ρθω σπίτι σου. Να ψάξω τους χώρους. Κι άμα τα βρω, να τα καταστρέψω...»
Πάγωσα. «Δηλαδή, υπάρχει και περίπτωση να μη βρεθούν;»
«Ένα δέκα τοις εκατό. Και τότε, γράψε αλίμονο. Η Όσουμ όμως σπάνια χάνει... Άμα τα βρω, σώθηκες. Περιμένω να μου πεις...»