Κάποια στιγμή εκείνη του έριξε μια φευγαλέα ματιά μέσα από τον καθρέφτη της. Μια γρήγορη σμαραγδένια ματιά τόσο κοφτερή, που του τρύπησε, του άκαψε και του ξέσκισε την καρδιά. Σάστισε... Προσπάθησε μάταια να διώξει τη γοητεία της στιγμής εκείνης. Σπασμένος καθρέφτης, σκέφτηκε, ίσως να σημαίνει γρουσουζιά... Ένιωσε ανόητος και κίνησε να φύγει. Την προσπέρασε με τα μάτια κατεβασμένα και, προτού στρίψει στην πρώτη γωνία, σταμάτησε και την κοίταξε επίμονα, για ν' αποτυπώσει και να κρατήσει στην ψυχή του την εικόνα της που τον μάγεψε. Τότε, εκείνη γύρισε αργά τα μάτια της και τα κάρφωσε στα δικά του. Αυτό ήταν... Ο κεραυνός... Η χαριστική βολή... Το χτύπημα που τον αποτελείωσε!