Η επικοινωνία είναι ένα από τα ισχυρότερα σύμβολα του 20ου αιώνα. Το ιδανικό της, η προσέγγιση ανθρώπων, αξιών και πολιτισμών, βρίσκεται στην καρδιά της σύγχρονης δημοκρατίας και θριαμβεύει με τη μεσολάβηση όλο και πιο γοητευτικών και αποδοτικών τεχνικών. Ως λέξη, ως ουσία, ως διακύβευμα, αποτελεί εδώ και μερικές δεκαε-τίες σημείο αντιπαράθεσης. Πρόκειται για έναν κλάδο των Κοινωνικών Επιστημών, και ταυτόχρονα για ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα της «Θεωρίας της Δημοκρατίας», ή για έναν όρο που επιχειρεί να συγκαλύψει κάθε απόπει-ρα υφαρπαγής μας; Η έκρηξη της επικοινωνίας, ως εγγενούς αξίας της νεωτερικότητας, χρονολογείται εδώ και πε-νήντα χρόνια. Είναι δηλαδή ένα πρόσφατο φαινόμενο. Συγχρόνως η επικοινωνία έγινε τόσο κυρίαρχη στην οικο-νομία, την τεχνολογία, την πολιτική, ώστε ο λόγος των «δρώντων υποκειμένων» (επιχειρηματίες, μηχανικοί, πολιτι-κοί και δημοσιογράφοι) έχει κατακλύσει τα πάντα. Εν ολίγοις, δεν υπάρχει χώρος για εναλλακτική θεώρηση της πραγματικότητας. Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει στόχο να τονίσει τη θεωρητική σημασία της σχέσης της επικοινωνί-ας με την κοινωνία και να διαφυλάξει το ιδεώδες της επικοινωνίας. Σε ένα έργο υποδειγματικό ο Dominique Wolton, θέτει το πώς και το γιατί της επικοινωνίας με έναν τρόπο τεκμηριωμένο, νευρώδη αλλά και νηφάλιο, και συνεπώς αξιόπιστο.