Οι ιστορίες της Έρσης Σωτηροπούλου μοιάζουν με κομμάτια μπλουζ όπου οι ήρωες ψάχνουν σαν υπνοβάτες να βρουν το πεπρωμένο τους. Ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι ατενίζουν την ματαιότητα της ζωής, αποκαρδιωμένοι ρίχνουν πού και πού ενήλικο βλέμμα σε παιδικές εικόνες, σχηματίζουν απρόβλεπτα σχέδια, αιχμαλωτίζουν αντί για λέξεις τη σιωπή, αντί για αγάπη τη μοναξιά και μένουν ασάλευτοι λίγο πριν την καταστροφή. Κινούνται σ' αυτό τον ιδιαίτερο χώρο όπου η ζωή και ο θάνατος, η πραγματικότητα και η φαντασία, το παρελθόν και το μέλλον είναι έννοιες μετέωρες και διόλου ασυμβίβαστες.