Ο Μιχαήλ Ψελλός άφησε πίσω του τεράστιο συγγραφικό έργο με το οποίο καταπιάστηκαν γενιές βυζαντινολόγων σε μια προσπάθεια να προσεγγίσουν τις ιδέες του και το πολιτικο-φιλοσοφικό του πιστεύω. Χαρισματική μορφή αλλά και τόσο αμφιλεγόμενη λόγω της ευκολίας με την οποία προσαρμοζόταν στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία, κατάφερε να παραμείνει εις τα βασίλεια επί σειρά ετών παρά τις αλλεπάλληλες αλλαγές στον θρόνο από τα μέσα του 11ου αιώνα.
Στο βιβλίο του ρώσου βυζαντινολόγου J.N. Ljubarskij για πρώτη φορά παρουσιάζεται ο Ψελλός και οι σχέσεις που καλλιέργησε με τους συγχρόνους του -τους διάφορους πολιτικούς και πνευματικούς παράγοντες- όπως στοιχειοθετούνται μέσα από τη Χρονογραφία, τις επιστολές και τους ρητορικούς του λόγους. Διερευνώνται ακόμη οι απόψεις που διαμόρφωσε, η πολτική του ιδεολογία και οι αισθητικές του αντιλήψεις, και το πώς ο ίδιος ερμήνευσε στην αρχαιοελληνική παράδοση. Το βιβλίο του J.N. Ljubarskij κατέχει ξεχωριστή θέση στη διεθνή βιβλιογραφία διότι αναμφισβήτητα ανοίγει νέους δρόμους στην έρευνα γύρω από τον βίο και το έργο του υπάτου των φιλοσόφων Μιχαή Ψελλού.