Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται τα κυριότερα έθιμα των κατοίκων της Παλαιομάνινας Αιτωλοακαρνανίας, τα οποία, όπως αποκαλύπτεται, έχουν βαθιές αρχαιολελληνικές ρίζες, οι οποίες εκτείνονται και έως τη μυκηναϊκή και ομηρική εποχή! Ο συγγραφέας, με την έντονη παρουσίαση αρχαιοελληνικών σκηνών και ριζών στο βλάχικο γάμο, τη γέννηση, το θάνατο, τις δοξασίες και άλλα έθιμα καθώς και ενός ενδεικτικού λεξιλογίου με πάμπολες μυκηναϊκές, ομηρικές και άλλες αρχαιοελληνικές και βυζαντινές λέξεις, καταδεικνύει την αναμφισβήτηση ελληνική πολιτιστική πραγματικότητα και την με αδιάσειστα στοιχεία επιστημονική αλήθεια για τους Ελληνόβλαχους ή Αρμάνους (Ρωμηοί): ό,τι, δηλαδή, οι Έλληνες αυτόχθονες, που, μετά την καθιέρωση της Λατινικής ως επισήμου γλώσσας στην επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έγιναν, για λόγους καθαρά επαγγελματικούς, δίγλωσσοι (μιλούσαν, χωρίς ποτέ να την γράφουν, και τη λαϊκή Λατινική).