«Ο ελεύθερος άνθρωπος δεν σκέφτεται ποτέ τη φυγή».

Στην αρχαιοελληνική μυθολογία ο Άτλας, από την παλιά γενιά θεών, τους Τιτάνες, επαναστατεί ενάντια στους νέους θεούς, τους Ολύμπιους, κι επισύρει τη θεϊκή οργή: οι Ολύμπιοι αναγκάζουν τον Άτλαντα, φύλακα του Κήπου των Εσπερίδων με τα χρυσά μήλα, να κουβαλάει για πάντα στους ώμους του το βάρος της γης και τ' ουρανού.

Όταν ο Ηρακλής προσπαθεί, σ' έναν από τους δώδεκα περίφημους άθλους του, να κλέψει αυτά τα μήλα, βρίσκει τον Άτλαντα και προσφέρεται να σηκώσει προσωρινά εκείνος στους ώμους του το Σύμπαν εάν ο Τιτάνας τού φέρει τα φρούτα. Ο Άτλαντας, ξέροντας πως ο Ηρακλής είναι ο μόνος που έχει τη δύναμη να σηκώσει το βάρος του, και με τη δελεαστική προοπτική έστω και μιας σύντομης ελευθερίας, συμφωνεί, κι έτσι γεννιέται μια περίεργη συνεργασία.