Σ' έναν δεύτερο αυτοβιογραφικό τόμο με τον τίτλο Μετά το μύθο της γειτονιάς, ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός εκκινεί από προσωπικά περιστατικά και βιώματα από τη δεκαετία του '40, για να καταλήξει σε μια οξύτατη κριτική στις συνθήκες και τις συμβάσεις της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας. Με συνεχείς αναφορές στους αρχαίους και τους μεγάλους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα, ανατέμνει τα σύγχρονα ήθη, προτείνοντας το μέτρο μιας υλικής και πνευματικής λιτότητας ως κανόνα ζωής. Με τρόπο σπαρταριστό περιγράφει όψεις του καθημερινού βίιου, ενώ ταυτόχρονα στηλιτεύει με σαρκασμό φαινόμενα παρακμής και εκφυλισμού, όπως η εμπορευματοποίηση της τέχνης και η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος