"Ένας μεγάλος άνδρας δεν μπορεί να έχει ούτε γυναίκα ούτε παιδιά. Ακολουθήστε μόνοι τους δικούς σας δρόμους της δυστυχίας! Εσείς δεν είστε σαν τους κοινούς ανθρώπους. Ανήκετε σ' όλον τον κόσμο · δεν μπορείτε ν' ανήκετε ούτε σε μια γυναίκα ούτε σε μια οικογένεια."

Συνεπαρμένος από μια συζήτηση μ' έναν Πολωνό αξιωματικό, ένας πλούσιος Φλαμανδός ευγενής αφιερώνεται στη χημεία και στην αναζήτηση του απόλυτου, δηλαδή της ελάχιστης μονάδας της ύλης, που αποτελεί το βασικό συστατικό κάθε οργανικού ή ανόργανου στοιχείου που απαντάται στη φύση. Ο Βαλτάσαρ Κλας γίνεται θύμα της επιστήμης του, θυσιάζοντας για χάρη της την περιουσία του, τη γυναίκα του και την ίδια του τη ζωή. Ο Μπαλζάκ περιγράφει τη σταδιακή κατάρρευση και την πορεία προς την παράνοια ενός "μεγάλου άνδρα", απεικονίζοντας με τα μουντά χρώματα των ζωγράφων της περίφημης φλαμανδικής σχολής τα χαρακτηριστικά και τα ήθη του τόπου και της κοινωνίας του.