Το έργο επικεντρώνεται χρονικά στην καρδιά της σκλαβιάς, τη χρονική περίοδο 1595-1650 μ.Χ. όπου το παιδομάζωμα και η πειρατεία στον ελλαδικό χώρο και κυρίως στο Αρχιπέλαγος (Αιγαίο) βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους.

Υπήρξαν ωστόσο κάποιοι γενίτσαροι -πολύ λίγοι- που δεν έπαψαν ούτε στιγμή να νιώθουν Έλληνες και να συμπαραστέκονται κρυφά στους σκλαβωμένους Ρωμιούς. Ένας απ' αυτούς, ο ψαριανός Λευτέρης Κοντζιάς (μυθικό πρόσωπο), που τον στηρίζει άριστα η σύντροφός του Ασσινού (από την Κύμη του Νεγροπόντε). Γόνος παλιάς ναυτικής οικογένειας, είχε την ατυχία στα δώδεκά του μόλις να απαχθεί από Τούρκους πειρατές, μα στο κατόπιν είχε την τύχη να κερδίσει την αμέριστη εμπιστοσύνη του σουλτάνου, εκμεταλλευόμενος άριστα τις απρόσμενες ευκαιρίες που του δόθηκαν. Φθάνει στα ανώτερα αξιώματα της Υψηλής Πύλης, γίνεται ρεΐς , διοικεί το στόλο του Αρχιπελάγους με επιτυχία, χτυπά με την πιστή τσούρμα του και με άκρα μυστικότητα τους μπαρμπαρέζους πειρατές, σύμμαχους του σουλτάνου. Προσπαθεί να είναι φίλος με τους δυτικούς κουρσάρους εκείνους που του δείχνουν φιλία, φανερώνεται τότε σαν απλός έμπορος Ρωμιός ναυτικός και κρυφά ως μυστηριώδης αδίσταχτος κουρσάρος σε εκείνους που τον αντιμετωπίζουν εχθρικά. Καταφέρνει ν' αποχτήσει ένα τρομερό όργανο-όπλο που πρόσφατα είχε κατασκευάσει μερικά απ' αυτά ο Γαλιλαίος. Το οπτικό όργανο κανοκιάλι (γνωστό ως διόπτρα του Γαλιλαίου). Αρκεί να φανταστεί κανείς τη σπουδαία στρατηγική σημασία αυτού του αποτελεσματικού οργάνου εκείνη την εποχή, που πρόσφερε τεράστια υπεροχή στους κουρσάρους και τους στόλους που το κατείχαν. Το όργανο αυτό για τον Κοντζιά έχει ιδιαίτερη χρηστική και κυρίως συμβολική αξία (όπως και το περίφημο γιορντάνι της Ασσινούς). Στα χέρια του αποκτά μεταφυσική σημασία. Φροντίζει ώστε να γίνει κειμήλιο από γενιά σε γενιά και ως σύμβολο να θυμίζει την αναγκαιότητα της εξέγερσης του σκλαβωμένου γένους, γι' αυτό θα το διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού, για τις μελλοντικές γενιές των Ρωμιών...

Ωραίο μουσικό θέατρο, έμμετρο και με επιτυχημένες ομοιοκαταληξίες. Είναι σχεδόν επιστημονικό δοκίμιο με πλήθος πληροφοριών και αξιόλογων πράξεων. Έχει θεατρική τεχνική. Ικανό να ανταποκριθεί σε παράσταση με διαφορετικά ειδολογικά γνωρίσματα. Αξιοποιεί τις τεχνικές αυτού του είδους, ταυτόχρονα όμως με τα ιδιαίτερα προσόντα του, διεκδικεί μια ανάλογη σκηνοθεσία που θα αναδείξει τα ομολογουμένως ιδιαίτερα προσόντα του σε όλα τα επίπεδα...

(Επιτροπή κρίσεως Θεατρικού Διαγωνισμού 2011, Φιλολογικός Σύλλογος ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ)