Ο μπαρμπα-Γιάννης ο Λιοσαίος ήταν στραβόξυλο· όσο εύκολα ευθυμούσε τόσο γρήγορα εχόλιαζε· δεν είχε πολλές παρτίδες με ανθρώπους, υπεραγαπούσε όμως τα ζώα του. Αυτός ο γέρος περιθωριακός με τα παιδιάστικα φερσίματα, είναι ο ήρωας του μέχρι σήμερα χαμένου διηγήματος "Η νοσταλγία του Γιάννη" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Το διήγημα δημοσιεύτηκε το 1906 σε μια εφημερίδα που πλήρες σώμα της δεν βρίσκεται σε καμιά βιβλιοθήκη, την "Αλήθεια". Από εκεί αναδημοσιεύτηκε στο λαϊκό περιοδικό "Οικογένεια" το 1928, είχε όμως ξεφύγει από τους βιβλιογράφους και τους ερευνητές, μέχρι που το ανακάλυψε πρόσφατα ο Νίκος Σαραντάκος, που το παρουσιάζει εδώ. Η έκδοση συνοδεύεται από ιστορικό της ανακάλυψης του διηγήματος, γλωσσικά στοιχεία που πιστοποιούν την αυθεντικότητά του, χρονολογία και μαρτυρίες για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. 108 χρόνια μετά την πρώτη δημοσίευση, ο αναγνώστης μπορεί να χαρεί ένα αθησαύριστο παπαδιαμαντικό διαμαντάκι.