Ο Ν.Κ. έφτασε εκεί που τον ήθελαν να φτάσει. Έγινε πρόεδρος του κόμματος και πρωθυπουργός. Γι’ αυτούς, για το σύστημα, ο ιδανικός υποψήφιος. Ο κατάλληλος άνθρωπος για να εφαρμόσει πιστά τις εντολές τους και μια συγκεκριμένη πολιτική, την πολιτική τους. Ώσπου κατάλαβαν ότι αυτός, ο δικός τους άνθρωπος, αποφάσισε να χαράξει τον δρόμο του μόνος του, ότι έχει όραμα και στέκεται απέναντι στον συμβιβασμό και στην ήττα.

Το σύστημα αρέσκεται σε σύμβολα όταν εξυπηρετούν τα συμφέροντά του και ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του. Αλλιώς... τα καταστρέφει, τα εξαφανίζει, τα αντικαθιστά.