Ο τόμος αυτός αποτελεί μια προσφορά του Ακρίτα στον εορτασμό των 20 χρόνων από το θάνατο του κορυφαίου νεοέλληνα συγγραφέα και ζωγράφου Φώτη Κόντογλου, που με τα φλογερά άρθρα του, τα σοφά βιβλία του, τις βυζαντινές εικονογραφίες του και τη ζωγραφική του σε βιβλία, κτίρια και εκκλησίες, καθώς την άλλη τόσο πληθωρική όσο και ζωντανή παρουσία του στο νεοελληνικό χώρο, άνοιξε δρόμους για μια σωστή ελληνική και ορθόδοξη αυτογνωσία.
Κανένας ίσως άλλος νεοέλληνας συγγραφέας και καλλιτέχνης δεν έφερε τόσο κοντά μας και με τόση αμεσότητα τους αρχαίους και τους βυζαντινούς προγόνους μας, όπως και κανένας δεν έζησε με τόση οξύτητα τα καυτά προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος, - κοινή πια τραγική διαπίστωση – αγνοώντας την παράδοση του τόπου του, ζει σε μια συνεχή κρίση ταυτότητος, και σ΄ ένα κλίμα ανεστιότητος, αρνούμενος να συνδεθεί με τις γνήσιες και γερές ρίζες του.