Το χρώμα της σύνθεσης και της αντίθεσης. Το χρώμα που διαρκώς αλλάζει καθώς διασχίζουμε το ελληνικό τοπίο. Το ζωηρό πράσινο της Άνοιξης και του θέρους στις ορεινές περιοχές που μετατρέπεται σε πορτοκαλί και κόκκινο  και βαθύ κίτρινο το φθινόπωρο. Το αλησμόνητο χρώμα των ελληνικών χωριών με τα παραδοσιακά σπιτάκια. Τα κεραμοσκεπάστα σπίτια της Μακεδονίας και του Ιονίου, τα πέτρινα της Ηπείρου και της Πελοποννήσου και οι ολόλευκοι κύβοι των Κυκλάδων. Και οι άνθρωποι, τους συναντάμε σε πλατείες και καφενεία κάτω από γέρικους πλατάνους, σε γραφικά λιμανάκια. Το χρώμα της αυγής και της δύσης βάφει τα πρόσωπά τους καθώς ατενίζουν το απέραντο γαλάζιο.