Ο Κάρολος είχε πολλούς φίλους, αλλά ο Ευγένιος ήταν ο καλύτερος. Ήταν αυτό που λέμε φίλοι κολλητοί. 
Τα σπίτια τους; Κολλητά και αυτά. Το ένα διαμέρισμα δίπλα στο άλλο, στην ίδια πολυκατοικία. 
Τα ποδήλατά τους τα έδεναν πάντα κολλητά. Και τα δύο μαζί, με μια αλυσίδα, στην πυλωτή.

Γιατί έτσι είναι οι φίλοι, αυτοκόλλητοι.

Μια μέρα, καθώς πήγαιναν σχολείο, ο Ευγένιος είπε λυπημένα:
– Σε λίγες μέρες φεύγω. Μετακομίζουμε.
– Και πώς θα βλεπόμαστε; ρώτησε ο Κάρολος όλο αγωνία…