Ο Μισέλ Φουκώ ισχυρίστηκε ότι η τέχνη της γαστρονομίας ''είναι μία τέχνη χωρίς μουσείο''. Εμείς, παρά τον σεβασμό μας στον φιλόσοφο διαφωνούμε γιατί η γαστρονομία έχει μουσείο και μάλιστα ένα πολύ ζωντανό, κινητό, παγκόσμιο, ανεξάντλητη πηγή ψυχαγωγίας που τα τελευταία χρόνια μπαίνει ολοένα και περισσότερο στη ζωή και τα σπίτια μας: τον κινηματογράφο.

Η σειρά Γαστρονομία και Πολιτισμός των εκδόσεών μας, καλύπτει τη σχέση της μαγειρικής με τη λογοτεχνία, ζωγραφική, μουσική. Τώρα θα προστεθεί η έβδομη τέχνη. Είναι γενική διαπίστωση πως όλες οι ταινίες έχουν αναφορά στο φαγητό ή περιλαμβάνουν τουλάχιστον μια σκηνή γεύματος. Μ' αυτή τη σκέψη είδαμε, ή ξαναείδαμε κινηματογραφικά έργα, από άλλη οπτική γωνία τούτη τη φορά. Κι όταν αρχίσαμε να εμβαθύνουμε στο θέμα και να συλλέγουμε στοιχεία αντιληφθήκαμε πως η γαστρονομία εισέβαλε στη ζωή μας, περισσότερο από ποτέ. Μάθαμε ότι γίνονται πολλά φεστιβάλ με θέμα το φαγητό στον κινηματογράφο και ότι σε πολλά πανεπιστήμια διδάσκονται μαθήματα για το φαγητό στον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία.
Αυτό μας ικανοποίησε πολύ, γιατί όταν ξεκινήσαμε την έκδοση της σειράς το 1998,ελάχιστοι, διεθνώς, είχαν εκδώσει τέτοιου είδους μαγειρικές.