Η εκλογική έρευνα, διαφορετικά απ’ό,τι η θεωρητική σκέψη, διαθέτει ένα γνωστικό πλεονέκτημα: οι θεωρητικές της αφετηρίες μπορούν να ελεγχθούν με βάσει τα εμπειρικά της αποτελέσματα. Πλάνη του συν/πλην ένα τοις εκατό σε προγνώσεις του είδους θεωρείται δραματική, παρότι μετεωρολόγοι ή οικονομολόγοι σχεδόν καθημερινά εκλαμβάνουν ως αυτονόητες πολύ μεγαλύτερες στατιστικές αποκλίσεις. Αυτό εδράζεται στο ίδιο το αντικείμενο. Η εκλογική έρευνα είναι παρούσα το βράδυ κάθε εκλογικής αναμέτρησης και τα εκλογικά αποτελέσματα κερδίζουν έναν υψηλό βαθμό προσοχής. Εκεί τα «λάθη» δες ελαττώνονται. Ωστόσο για να κερδίσει κανείς τη γνώση, η «διαψευσιμότητα» είναι προτιμότερη από την επιβεβαίωση. Η ιστορία των πασίγνωστων και διαβόητων λαθών συνέβαλε κάθε φορά αποφασιστικά στη βελτίωση των θεωριών και των μεθόδων, αρχής γενομένης από τις λανθασμένες προγνώσεις του ινστιτούτου Emnid και του Allensbach στα 1965 και, τελευταία, η πλάνη για τις βρετανικές εκλογές την άνοιξη του 1992.