Οι μεγάλες κατακτήσεις που χαρακτηρίζουν τα εκατό χρόνια που πέρασαν από το 1789-1793 μέχρι σήμερα είναι ουσιαστικά δύο. Και οι δύο έχουν τις ρίζες τους στη Γαλλική Επανάσταση, η οποία συνέχισε το έργο της Αγγλικής Επανάστασης διευρύνοντάς το και δίνοντάς του νέα πνοή με όλη την πρόοδο που είχε συντελεστεί αφότου οι μεσαίες τάξεις της Αγγλίας αποκεφάλισαν το βασιλιά τους και μετέφεραν τις εξουσίες του στο Κοινοβούλιο. Οι δύο μεγάλες αυτές νίκες είναι: η κατάργηση της δουλοπαροικίας και η κατάργηση της απολυταρχίας. Οι νίκες αυτές χάρισαν στον άνθρωπο προσωπικές ελευθερίες που ούτε να φανταστούν μπορούσαν ο δουλοπάροικος του άρχοντα ή ο υπήκοος του απόλυτου μονάρχη, ενώ ταυτόχρονα συνέβαλαν στην ανάπτυξη των μεσαίων τάξεων και του καπιταλιστικού καθεστώτος.
... Σε κάθε περίπτωση, αυτό που μας διδάσκει σήμερα η μελέτη της Μεγάλης Επανάστασης είναι ότι υπήρξε η πηγή και η καταγωγική ρίζα όλων των σημερινών κομμουνιστικών, αναρχικών και σοσιαλιστικών συλλήψεων. Έχουμε κατανοήσει λάθος την κοινή μας μήτρα, αλλά τώρα την ξαναβρήκαμε στους Αβράκωτους και βλέπουμε ότι έχουμε να μάθουμε από αυτήν.