«Αν κανενός η καρδιά, απογοητεμένη απ' την επικράτηση της ύλης και της πεζότητας της σημερινής εποχής, που κάθε ιδανικιά και ευγενικιά σκέψη εξαφανίστηκε και μόνος κυρίαρχος θεός απόμεινε το χρήμα, δίψασε για ψυχικότερη και πνευματικότερη ζωή και η ψυχή του πόθησε να βυθιστεί, για μια στιγμή, σε ρομαντικιά, σ' εκστατικιά μέθη! (...)
»Αν κανένας αγρύπνησε ποτέ μοναχός του, σε καμιά καλοκαιρινή νύχτα, κάτω από το φεγγαρολουσμένο ουρανό, και η ψυχή του, λυτρωμένη απ' τα σίδερα της ύλης, πέταξε στα ουράνια ζητώντας τ΄΄Απειρο!
»Αν...
»Αυτός μοναχά ας διαβάσει το βιβλίο μου (...)».