Σε όλες τις ιστορικές περιόδους συναντάμε ανθρώπους σαν κι εμάς, ανθρώπους που έζησαν μια συνηθισμένη ζωή σε εποχές ξεχωριστές. Μελετώντας τους μπορούμε να μάθουμε πολλά για μας τους ίδιους. Αυτό ακριβώς κάνει στο βιβλίο της η Νάταλι Χέινς: συλλέγει κάποιες από τις ωραιότερες ιστορίες από την αρχαιότητα, ιστορίες ενδιαφέρουσες, αστείες, θλιβερές ή παράξενες, που μοιάζουν απίστευτα σύγχρονες ακόμα κι αν είναι 2.000 ετών. Και οι μύθοι αμέσως καταρρίπτονται: οι τελευταίες λέξεις του Ιούλιου Καίσαρα δεν ήταν "Et tu Brute?", ο Καίσαρας μίλησε Ελληνικά: "Κι εσύ Βρούτε;" Οι μονομάχοι δεν χαιρετούσαν τον αυτοκράτορα πηγαίνοντας προς το θάνατο, ούτε και οι Ρωμαίοι πετούσαν κάθε τόσο Χριστιανούς στα λιοντάρια για γεύμα. Σε αυτό το βιβλίο βλέπουμε πως ο αρχαίος κόσμος διαμόρφωσε τον σύγχρονο και πως ο σύγχρονος φωτίζεται ακόμα από τον αρχαίο. Η αρχαία ιστορία δεν αναπνέει μόνο σε σκονισμένες σχολικές αίθουσες και σε βλοσυρά συγγράμματα, είναι πια κομμάτι της ζωής μας. "Εκπληκτική ενέργεια, σοφία, ζήλος και ειδημοσύνη. Ακαταμάχητο" (Andrew Motion, συγγραφέας)