Με λένε Ρούμπι. Ζω με την Μπάρμπαρα και τον Μικ. Δεν είναι οι πραγματικοί μου γονείς, μου λένε όμως τι να κάνω και τι να πω. Πρέπει να λέω πως τις μελανιές στα μπράτσα μου και το μαυρισμένο μάτι μου τα έπαθα πέφτοντας απ’ τη σκάλα.
Είναι, όμως, και πράγματα που δεν λέω. Δεν θα τους πω ότι θα ψάξω τους πραγματικούς μου γονείς. Δεν θα βγάλω άχνα για τον Σάντοου, που κάθεται στη σκάλα, ή την κυρία που είδα πηγαίνοντας για ύπνο.
Είμαι κυνηγός χαμένων ψυχών και θα βρω την πραγματική μου οικογένεια. Και δεν θα αφήσω τον Μικ να με σταματήσει.