Τα αγάλματα, ιδίως αυτά των θεών, αποτυπώνουν μια ξεχασμένη σήμερα σε μας μυστηριακή ''γλώσσα του σώματος'', η οποία μετέδιδε πληροφορίες κατευθείαν στο υποσυνείδητο αυτού που τα εθεάτο. Για κάποιον που γνωρίζει την ''αγαλματική γραφή'', υπάρχει η δυνατότητα να αντλήσει μυστηριακές γνώσεις και πληροφορίες υψίστης σημασίας. Αυτός είναι, εξάλλου, και ο υποκρυπτόμενος λόγος της καταστροφικής μανίας που εξαπολύθηκε εναντίον τους. Στόχος ήταν η καταστροφή της μυστηριακής γνώσης.
Το έργο ''Περί αγαλμάτων'' του Πορφυρίου είχει κι αυτό την τύχη των αρχαίων αγαλμάτων. Διασώθηκε ακρωτηριασμένο, με κομμένους βραχίονες, τεμαχισμένο εις χείρας ενός εκ των πρωταιτίων της μεγάλης καταστροφής... Έτσι, ''πορφυρωμένο'' από τα ''αίματα της αγάπης'', κατά την έκφραση του Ελύτη, μας παραδόθηκε και αυτό το κείμενο...
Ας ακούσουμε τον Πορφύριο, που η γεμάτη ευγένεια και σαφήνεια φωνή του φιμώθηκε για αιώνες, κάτω από τα μελανά πέπλα της σιωπής και του φόβου. Ας μην ξεχνάμε πως, όταν μιλάμε για τα έργα του, μιλάμε για απαγορευμένα βιβλία.