Όταν ρώτησαν τον μικρό Ζαν τι θα γινόταν όταν μεγαλώσει, απάντησε: "Πολυμήχανος". Έζησε 74 χρόνια (1889-1963), παρέμεινε παιδί, τρομερό των γαλλικών γραμμάτων, ασχολήθηκε με τρομερά παιδιά, τρομερούς γονείς, το μυθιστόρημα, το θέατρο, τον κινηματογράφο, το σχέδιο, το δοκίμιο, το όπιο, την Γαλλική Ακαδημία, μας αφήνει αμήχανους με αυτά που μηχανεύτηκε. Δεν ήταν επίορκος, έγινε πολυμήχανος. Δαιμόνια μηχανή. Ο Γκυγιώμ Θωμάς είναι ο νεαρός ήρωας του μυθιστορήματός του "Θωμάς ο απατεώνας". Διασκεδάζει με την ανατροπή κάθε κανόνα ορθής συμπεριφοράς. Δεν παίρνει τίποτε στα σοβαρά. Μόνο την υψηλή τέχνη του ωραίου απατεώνα. Ξεγέλασε τη ζωή, έζησε λαθραία, έζησε πραγματικά. Ξεγέλασε το θάνατο παριστάνοντας τον αιώνιο πεθαμένο.
Τότε ένιωσε ένα τρομερό χτύπημα μπαστουνιού στο στήθος. Έπεσε. Άρχισε να κουφαίνεται, να τυφλώνεται.
"Μια σφαίρα", μονολόγησε. "Είμαι χαμένος αν δεν παραστήσω τον πεθαμένο".
Αλλά σε 'κείνον η φαντασία και η πραγματικότητα ήταν ένα και το αυτό.
Ο Γκυγιώμ Θωμάς ήταν νεκρός.