Στόχος της συλλογικής αυτής έκδοσης της Εταιρείας Συγγραφέων είναι να αναδειχθεί η σχέση της σύγχρονης λογοτεχνικής μας παραγωγής με τη γεωγραφία. Tο θέμα προσεγγίζεται ως ένα είδος «πατριδογνωσίας», μια νεωτερική γεωγραφία των σύγχρονων συγγραφέων μας με άξονα όχι υποχρεωτικά τον τόπο καταγωγής τους, αλλά κάποιο ελληνικό γεωγραφικό μήκος και πλάτος που τους ορίζει (ή τους ερεθίζει) ως δημιουργούς. Φιλοδοξία της Εταιρείας είναι να ολοκληρωθεί ένας άτλας προσωπικών περιπλανήσεων με ευρηματικές καταγραφές, ανεξάρτητα από τη συγγραφική γενιά στην οποία εντάσσεται κάποιος(α) ή την ειδολογική κατάταξη της γραφής του.

134 συγγραφείς δίνουν εδώ το «παρών» με πρωτότυπα κείμενα ή αποσπάσματα δημοσιευμένου έργου τους. Παρά δε την έντονη αστικοποίηση και την εγκατάλειψη της ελληνικής υπαίθρου στα μεταπολεμικά χρόνια, οι τόποι και τα τοπία εξακολουθούν να παίζουν σημαντικό ρόλο στο έργο τους ως ενεργό πλαίσιο αλλά και ως ανασκάλεμα της μνήμης, ως χώροι πατρογονικών αφηγήσεων, ως επανεπίσκεψη και επινόηση του παρελθόντος. Η ποικιλότητα στα είδη γραφής και στον τρόπο λειτουργίας του τόπου –από αφηγηματικό ήρωα ως απλό φόντο– είναι εμφανής και δίνει μια «χωροταξική» γεύση της ενεργού εν εξελίξει γραμματείας μας.