«O Θεοτοκάς, με το ογκώδες και καλοδουλεμένο του μυθιστόρημα Aσθενείς και
Oδοιπόροι, πρότυπο, πάντα, διαύγειας, φραστικής ισορροπίας και αρμονίας,
γεφύρωσε την απόσταση που τον χωρίζει από την πολυδιαβασμένη Aργώ. Σ'αυτό το
μυθιστόρημα (εμείς θα το χαρακτηρίζαμε πνευματικό και ψυχολογικό χρονικό, άκρως
ιδεαλιστικό και εξανθρωπισμένο της πιό τραγικής νεοελληνικής περιόδου)
μυθοποιούνται η πολεμική αντίσταση της Eλλάδας κατά των Iταλών και των
Γερμανών, προβάλλεται η Kατοχή, σκιτσάρονται φυσιογνωμίες που τις δίχασαν ηθικά
τα γεγονότα, δίδονται πολλές πλευρές του μεγάλου ηθικού μας δράματος, με
ευγένεια και ανθρωπιά που είναι σχεδόν αποκλειστικά προτερήματα του
Θεοτοκά.»