Ο Michael White, στη νέα ενδιαφέρουσα βιογραφία του, υποστηρίζει ότι ο Λεονάρντο ντα Βίντσι -με τις εφευρέσεις του, την πειραματική του μέθοδο και την επιθυμία του να διευρύνει τα όρια της γνώσης- υπήρξε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο "πρώτος επιστήμονας". Λίγοι υποψιάζονταν το εύρος των επιστημονικών του αναζητήσεων και πειραμάτων -που εκτείνονται από την οπτική και τη μηχανική ώς την αστρονομία και την ανατομία-, διότι, φοβούμενος πιθανή υποκλοπή των ιδεών του, ο Λεονάρντο κράτησε κρυφά από τον κόσμο τα ευρήματά του. Αν τα είχε κοινοποιήσει, ίσως να άλλαζαν την πορεία των επιστημονικών ανακαλύψεων, αφού οι εργασίες του προδιέγραφαν εκείνες των Νεύτωνα, Γαλιλαίου και Κέπλερ - αντιθέτως, μετά το θάνατό του, τα χειρόγραφά του χάθηκαν για σχεδόν 200 χρόνια, ενώ μερικά δεν ξαναβρέθηκαν ποτέ.
Ο Michael White συνυφαίνει το πρώιμο επιστημονικό έργο του Λεονάρντο με την περιπετειώδη προσωπική ζωή του -τα στερημένα του παιδικά χρόνια, την ομοφυλοφιλία του, τη σχέση του με τον Μακιαβέλι και τον Καίσαρα Βοργία-, και δείχνει παραστατικά πώς συγχωνεύονταν σε αυτόν η τέχνη και η επιστήμη.