Ολόκληρη η σύγχρονη ιστορία δεν έχει να επιδείξει γεγονότα που να συγκρίνονται με όσα συνέβησαν την άνοιξη του 1945. Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν η πτώση μιας αυτοκρατορίας δεν κόστισε τόσο πολλές ανθρώπινες ζωές, ποτέ δεν κατέστρεψε τόσες πόλεις. Ο Γιόακιμ Φεστ καταγράφει ένα γεγονός που υπερέβαινε κατά πολύ τα πλαίσια της πολιτικής ιστορίας – ένα γεγονός που για τη ζωή αναρίθμητων ανθρώπων δεν αντιπροσώπευε τίποτε λιγότερο από το τέλος του κόσμου.



Περιγράφει την τελική φάση του πολέμου, από τους ρωσικούς προβολείς και την απόκοσμη έναρξη της μάχης για το Βερολίνο έως την αυτοκτονία του Χίτλερ μέσα στο οχυρό καταφύγιο κάτω από το κτίριο της καγκελαρίας. Ταυτόχρονα, επιχειρεί να θέσει εκ νέου ορισμένα σημαντικά ερωτήματα αλλά και να καταγράψει ένα γεγονός που υπερέβαινε κατά πολύ τα πλαίσια της πολιτικής ιστορίας – ένα γεγονός που για τη ζωή αναρίθμητων ανθρώπων δεν αντιπροσώπευε τίποτε λιγότερο από το τέλος του κόσμου.