Ένα χαμένο παιδί…

Ιούνιος 1933. Στο Λοάνεθ, το σπίτι των Εντεβέιν, όλα είναι έτοιμα για το πάρτι του Μεσοκαλόκαιρου. 

Η δεκαεξάχρονη Άλις Εντεβέιν, εκκολαπτόμενη συγγραφέας, πετάει στα ουράνια. Όμως λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, η οικογένεια θα υποστεί μια τόσο βαριά απώλεια, ώστε θα φύγει για πάντα από το Λοάνεθ.

Ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι…

Εβδομήντα χρόνια μετά, η ντετέκτιβ Σέιντι Σπάροου επισκέπτεται τον παππού της στην Κορνουάλη. 

Εκεί, βρίσκεται τυχαία σ’ ένα εγκαταλελειμμένο αρχοντικό που περιβάλλεται από πυκνό δάσος και μαθαίνει την ιστορία ενός μικρού αγοριού που χάθηκε χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος.

Ένα ανεξιχνίαστο μυστήριο…

Η Άλις Εντεβέιν, γηραιά κυρία πια και επιτυχημένη συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, ζει απομονωμένη στο Χάμπστεντ. Μέχρι που η ντετέκτιβ Σπάροου αρχίζει να κάνει ερωτήσεις για το παρελθόν της, πασχίζοντας να ξαναφέρει στο προσκήνιο το μπλεγμένο κουβάρι μυστικών που η Άλις αγωνίζεται μια ζωή να αφήσει πίσω…

«Τρομερή ιστορία», είπε η Λουίζ κουνώντας λυπημένα το κεφάλι. «Πίσω στη δεκαετία του ’30, πριν γεννηθώ. Πάντως, η μητέρα μου την ανέφερε συνήθως για να μας νουθετεί και να μην ξεστρατίζουμε μακριά. Ένα παιδί χάθηκε το βράδυ ενός μεγάλου πάρτι. Ήταν πολύκροτη ιστορία εκείνη την εποχή· το σπίτι ανήκε σε μια πλούσια οικογένεια και ο Τύπος έδωσε πολλή προσοχή. Διεξήχθη τεράστια αστυνομική έρευνα, και μάλιστα έφεραν 

την αφρόκρεμα από το Λονδίνο. Τίποτα δε βοήθησε. Το κακόμοιρο το αγοράκι, ήταν ακόμη μωρό».