Στη συλλογή αυτή συγκεντρώνονται δέκα από τα πιο ενδιαφέροντα δοκίμια που έγραψε ο Τζωρτζ Στάινερ ανάμεσα στο 1978 και το 1995, περίοδο κατά την οποία τόσο η τέχνη της ανάγνωσης όσο και το κύρος του γραπτού κειμένου αρχίζουν να κλονίζονται σοβαρά. Από τη μία πλευρά, τα νέα ρεύματα στους χώρους της θεωρίας της λογοτεχνίας, που αμφισβητούν τις σχέσεις λέξεων και νοήματος και από την άλλη η πίεση της τεχνολογίας που αλλοιώνει την έννοια της ανάγνωστης όπως την γνωρίσαμε ως σήμερα, δημιουργούν μια νέα σχέση του ανθρώπου με τον έντυπο λόγο.