«Αυτό που μένει κυρίως από κείνον είναι η μαρτυρία μιας ανυποταξίας. Το παράδειγμα μιας ατομικότητας που αντιστάθηκε σε κάθε έξωθεν επιβεβλημένο κανόνα. Παραμένει η υπέροχη πίστη ενός αποστόλου που αντίκρισε φευγαλέα τη σωτηρία μέσω του πνεύματος και μετέτρεψε το βιβλίο σε αγαπημένο του εργαλείο».

 Ως διπλωμάτης καριέρας ταξίδεψε ανά τον κόσμο. Ως αφοσιωμένος εραστής της παγκόσμιας λογοτεχνίας διάβασε, μετέ­φρασε και έγραψε αριστουργήματα: ο Σέρχιο Πιτόλ, ένας γίγαντας των λατινοαμερικανικών γραμμάτων, κατάφερε όσο ελάχιστοι άνθρωποι να συγχωνεύσει τη βιωμένη εμπειρία με τη ζωή της ανάγνωσης, να μετατρέψει τη μία σε τέλειο αντηχείο της άλλης. 

Σε τούτο το βιβλίο, τον πρώτο τόμο από το κύκνειο άσμα του, την Τριλογία της μνήμης, τα διαβάσματα και οι τόποι, τα βιβλία και οι πίνακες, είναι ήρωες της αφήγησης όσο κι ο ίδιος ο αφηγητής. Η ηδονική περιπλάνηση στον κόσμο των βιβλίων, το αέναο ταξίδι στο χώρο, το χρόνο και τις ιδέες, αποτυπώνονται στην Τέχνη της φυγής σαν ψηφίδες μιας ιδανικής πνευματικής αυτοβιογραφίας.

«Στον Σέρχιο Πιτόλ, ζωή και λογοτεχνία είναι ένα. Κι αναρωτιέμαι αν μπορεί να υπάρξει τίποτα πιο θερβαντέσκο απ’ αυτό το πάθος της ανάμειξης της ζωής με τη λογοτεχνία». 

Enrique Vila-Matas, από τον πρόλογο της αμερικανικής έκδοσης  

«Η πρωτοτυπία, το χιούμορ, η πολυσχιδία του τον καθιστούν έναν από τους θεμελιώδεις συγγραφείς των λατινοαμερικανικών γραμμάτων». 

Miguel Ángel Quemain, El Nacional  

​

«Ο Πιτόλ είναι ανεξάντλητος. Σχεδόν θα μπορούσε κανείς να πει ότι αποτελεί από μόνος του μια ολόκληρη λογοτεχνία». 

Daniel Saldaña París, Literary Hub  

​

«Όπως στα βιβλία του Cees Nooteboom ή του W. G. Sebald, το ταξίδι, οι ημερολογιακές καταγραφές, η μνήμη, η αφήγηση και το δοκίμιο συνυ­φαίνονται δημιουργώντας τελικά έναν λαβύρινθο από μονοπάτια που διακλαδίζονται». 

Jorge Carrión, The New York Times