Το κεντρικό θέμα που διέπει σχεδόν το σύνολο του συγγραφικού έργου του Will Durant είναι ότι οι πολιτισμοί έχουν προωθήσει συγκεκριμένες ιδέες για τη βελτίωση του ανθρώπινου είδους και ότι η ετυμηγορία σχετικά με την αποτελεσματικότητα αυτών των ιδεών έχει ήδη αποδοθεί από το δικαστήριο της ιστορίας -αρκεί μόνο να αφιερώσουμε το χρόνο για να την αφουγκραστούμε. Αντί να δαπανούμε ατελείωτες ώρες σε θεωρητικολογίες σχετικά με κάποιο φιλοσοφικό ζήτημα -αν, για παράδειγμα, ο πλούτος που έχει συγκεντρωθεί στα χέρια των λίγων θα πρέπει να αναδιανεμηθεί ή όχι στις μάζες- η ανθρώπινη παρακαταθήκη μας περιλαμβάνει συγκεκριμένα παραδείγματα που αποδεικνύουν ξεκάθαρα αν μια τέτοια πρακτική είχε ή όχι το επιθυμητό αποτέλεσμα ή επέφερε κάποια απρόβλεπτη καταστροφή.
Αυτό το τελευταίο βιβλίο του Will Durant δεν είναι απλώς μια συλλογή ημερομηνιών, προσωπικοτήτων και γεγονότων -δεν αποτελεί απλώς μια περίληψη του μεγαλύτερου έργου του "Η ιστορία του πολιτισμού". Είναι τα μαθήματα της κληρονομιάς μας τα οποία έχουν μεταβιβασθεί προς διαπαιδαγώγηση και όφελος των μελλοντικών γενεών. Είναι μια κλειδαρότρυπα μέσα από την οποία μπορούμε, σύμφωνα με τον Durant, να διακρίνουμε, μια ουράνια πόλη, μια ξεχωριστή Χώρα του Νου, μέσα στην οποία μια πλειάδα αγίων, πολιτικών φυσιογνωμιών, εφευρετών, επιστημόνων, ποιητών, καλλιτεχνών, μουσικών, εραστών και φιλοσόφων εξακολουθούν να ζουν και να μιλούν, να διδάσκουν και να δημιουργούν και να τραγουδούν.